Another Muzikaal verhaal

Vandaag zit de zon Behind a Painted Smile (The Isley Brothers), want hij is er wel maar zijn Heartlight (Neil Diamond) kan hij niet echt laten zien in de achtertuin van Our House (Madness). Maar het is geen Waste of Time (Powerplay) want in deze Old Town (Phil Lynott) kan je ook zonder de zon genoeg dingen gaan doen. Dus Thru' These Walls (Phil Collins) naar buiten en fietsen over de Landslide (Olivia Newton-John) weggetjes van deze omgeving.

Nee niets geen Streetwalkin' (Shakatak) in de stad maar een simpele tocht door de natuur, het kan eindelijk eens, want na een strijd met vooral Don't Want You (New Adventures) lekke banden schijnt er eindelijk een band gevonden te zijn die deze Trouble (Lindsey Buckingham) verholpen heeft en ik eindelijk in de gelegenheid ben om fietsend eropuit te gaan dus Say Hello Wave Goodbye (Soft Cell), we gaan…

Met een Ik Wil Je (Rob de Nijs) even laten ontspannen gevoel stap ik op, fiets vervolgens hoopvol de straat uit, lekker met de neus in de wind door het Sister Paradise (Time Bandits), welke Glittering Prize (Simple Minds) kan daar nog tegenaan. Bomen, weilanden, koeien, paarden, pestvoer, maar vooral die lucht van de kadavers zorgen ervoor dat je heerlijk kan genieten van de natuur. Nee er gaat niets boven het wonen op het platteland. Alleen aan de specifieke landelijke geuren zal ik nooit wennen. Bah…

Niet zeuren, kijk om je heen, het is toch fantastisch om dit moois te zien en je voelt ook alle stress van je afglijden, zo fietsend, op je fietsje met eindelijk eens geen lekke of bijna lege band. Ondertussen ben ik Shake hands (Highway) aan het doen met dat stuur, dat ik met grote moeite recht kan houden, doordat mijn afgedankte fiets ooit eens door een groep Ben jij ook zo bang (Toontje Lager) pubers tot een bouwpakket is omgetoverd. Gelukkig, I Won't Stand Between Them (Bonnie St. Claire) toen we uiteindelijk van de middelbare school het advies kregen om via het moderne medium internet aangifte bij de politie te doen van deze vernieling.
Langzaam fiets ik verder en er komen donkere wolken aanschuiven. Ja hoor, Who Can It Be Now (Men at Work) dat ik nu eindelijk fietsend eropuit ben om vervolgens een flinke bui op mijn kop te gaan krijgen, gauw daar bij die Op 't Hoekje Brandt Nog Licht (Mounties) boom mijn regenpak aangetrokken en Just Like A Woman (Rod Stewart) gooi ik de versnelling erin en race in een nieuw persoonlijk record naar huis…

Waar ik mijn fiets weer op diezelfde plek in de schuur kan gaan zetten waar hij al jaren staat, te wachten op een tochtje in de buitenlucht, met het zonnetje op zijn zadel...

Muzikaal verhaal

Vandaag weer eens mijn notitieblok onderuit de kast gehaald voor een Break My Stride (Matthew Wilder ) want van alles Afscheid Nemen Bestaat Niet (Marco Borsato) dat kan ik ook niet. Zeker niet nadat vanmiddag samen met Annabel (Hans de Booij) heerlijk in de kroeg naar de Last.fm radio van de Top 2000 groep aan het luisteren was. Een bijna zomers klinkend nummer als If I Had A Hammer (Trini Lopez) gaf ons echt alweer even het Top 2000 gevoel, alleen is dat nog maanden ver weg en gaan we eerst nog deze zomer deels massaal met vakantie, maar bij deze Song Sung Blue (Neil Diamond) kan je niet anders dan enorme inwendige vrolijke zonnestraaltjes opwekken, op deze druilerige sombere mei middag. In een oogflits zie ik dan die eenzame fietser Jimmy (Boudewijn de Groot) voorbij komen, die de hele zomer toeristen vergezeld op een mooi Nederlands eiland, hij laat zich door de Storm en Wind (Paul de Leeuw) meevoeren, totdat ook hij aan het eind van de vakantie weer de Jump (For My Love) (The Pointer Sisters) van zijn fiets kan maken.

Terwijl we naar buiten kijken komt er vervolgens een kibbelend stel voorbij, meteen vraag ik me misschien terecht af, is het nu alweer de periode van het jaar waarbij elk Banger Hart (Rob de Nijs) van zich doet spreken, je ziet hem gewoon hardop denken, Zeg me dat het niet zo is (Frank Boeijen) maar met al de Things I Do For You (The Jacksons) kun je gerust eens afvragen hoe de toekomst eruit zal gaan zien, maar vergeet nooit I Only Have Eyes For You (Art Garfunkel ), daardoor vergeet ik dat If You're Not Scared (K's Choice) ook aan deze periode van onzekerheid altijd weer een einde komt.

Tegen de tijd dat de donkere dagen dan weer aanbreken is er No Surrender (Kane) meer zijn, aan het geweld van deze passionele Oorlog (Doe Maar) der liefde, en zeggen zowel Annabel en ik, het is All For Nothing (Meredith Brooks) maar I Would Stay (Krezip), maar mocht dat niet zo zijn slaap dan gewoon met een zwerver op een bank in het Vondelpark Vannacht (Acda en De Munnik). En toch geeft de muziek mijn een beangstigend gevoel van een I Don't Like Mondays (The Boomtown Rats) in de kroeg zittend met Marco, Paul, Rob en Hans uit de speakers, dan zwijg ik verder maar over het treurige nieuws dat ik bij thuiskomst op mijn mat vond.