To re-live my life
I don't think I'd care,
To change a thing
As long as I find,
Just a little peace of mind
I can dream and laugh and sing
Vandaag is het alweer 26 jaar geleden dat deze zanger overleed, dus voor mij een reden om een soort eerbetoon te maken…
David Byron is op 29 Januari 1947 in Epping, Essex, England geboren als David Garrick, hij begon met zingen toen hij 5 jaar oud was, zijn moeder was zangeres van een Jazzband, en verder was de hele familie met muziek bezig. Iedereen speelde een instrument of danste. Zo rond die tijd was hij al bezig om beroemd te worden en wilde destijds ook meedoen aan een kinder TV show. Toen hij 16 was meldde er een locale band zich die graag wilde dat David zich bij hun aansloot, bij hen deed hij één optreden en daarna sloot hij zich aan bij de band The Stalkers, deze groep had namelijk hun zanger ontslagen en daardoor was er voor David een plek vrij. Deze groep heeft echter maar zeer kort bestaan samen met gitarist Mick Box formeerde hij in 1967 Spice. Paul Newton en Alex Napier kwamen ook deze band versterken. Deze band trad voornamelijk op in lokale clubs en de vader van Paul Newton was hun manager. Ze sloten een platendeal met United Artists, daardoor kreeg Spice de mogelijkheid om een single uit te brengen What About The Music. Ken Hensley voegde zich toen ook bij de band.
Met Spice heeft David gezongen in de nummers;
Astranaza
Born In A Trunk
Celebrate
Want You Babe
In Love
Magic Lantern
Schoolgirl
Bij deze groep was hij de leadzanger van 1969 tot 1976. Ook kreeg hij met deze band internationale roem en bekendheid. In de eerste 6 jaar groeide David uit tot één van de beste rockvocalisten en leadzanger in de wereld.
In 1975 komt zijn eerste soloalbum Take No Prisoners uit, hierop werkten ook de Heep bandleden Mick Box, Ken Hensley en Lee Kerslake mee… Maar helaas voor David en nog meer voor zijn fans werd het ook duidelijk dat deze man een enorm alcoholprobleem had. Dit leidde zelfs tot ontslag als zanger van Uriah Heep.
Ken zei destijds: David is nu typisch zo’n man die niet kon aanzien dat er ook wel eens iets fout kon gaan in je leven en dat probeerde dat te verzachten door naar de fles te grijpen…
David Byron - Steamin' Along
Het alcohol probleem van David betekende uiteindelijk het vertrek van hem uit de band, en dat geschiedde dus in Juli 1976, volgens manager Gerry Bron waren er wat onenigheid in de band ontstaan, die het verder gaan van de band in deze hoedanigheid in de weg zouden staan. Helemaal de exacte redenen zijn nooit echt duidelijk geworden, het feit was David was weg en John Wetton kwam de line up van Uriah Heep versterken… Maar de Magie van de Uriah Heep ging verloren, al zou de muziek daar niet anders door zijn gaan klinken… David werkte mee aan 10 albums van de band.
In 1977 richt hij samen met Clem Clempson (Humple Pie) en Geoff Britton (Wings) Rough Diamond op. Ze nemen één album op, maar door tegenvallende verkoop vertrekt David
Rough Diamond - Lock'n'Key
Tijd voor zijn tweede soloalbum Baby Faced Killer en de single Rich Mans Lady/ All In Your Mind, helaas kende dit ook al geen commercieel succes. Op achterkant van dit album staat trouwens een foto dat hij David dood ligt op de grond, uiteindelijk hebben ze hem jaren later dus zo ook gevonden.
Vervolgens formeert hij samen met gitarist Robin George The Byron band, ze hadden een platencontract bij Creole Records en brachten een tweetal singles Every Inch Of The Way/Routine en Never Say Die/Tired Eyes en het album On The Rocks uit. Maar helaas weer zonder het grote succes
The Byron Band - Never Say Die
Helaas werd zijn drankprobleem door de tegenvallende succes alleen maar groter en stortte hij zowaar op het podium van The Marquee dronken ineen, en uiteindelijk waren het de gevolgen van zijn alcoholproblemen zijn dood… Hij stierf aan een epileptische aanval en had een vettige lever.
Op 28 februari 1985 werd hij dood gevonden in Reading Engeland, 38 jaar jong…
Voor David zelf helaas geen Easy Livin’
Uriah Heep - Easy Livin'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten