Turned on some music to start my day
I lost myself in a familiar song
I closed my eyes and I slipped away
Bradley E. Delp is geboren op 12 juni 1951, en groeide op in Danvers, Massachusetts, zijn leven veranderde toen in 1964 hij als 14 jarige The Beatles in de ED Sullivan Show zag. Dit was het moment dat zijn muzikale carrière een feit werd en hij een zeer herkenbare stem in de geschiedenis van de Rockmuziek.
Hij was de jongste van de vier kinderen uit het gezin Delp, hij zong al van jongst af aan, begonnen in een kerkkoor, maar na het zien van de ED Sullivan Show, rende hij naar de winkel en kocht toen zijn eerste gitaar. Hij leerde het instrument bespelen, The Beatles zijn altijd een belangrijkste band voor hem persoonlijk gebleven. Een korte tijd later voegde hij zich bij de band The Iguanas, deze band heeft maar kort bestaan en een korte tijd later voegde hij zich bij The Monks (nee, niet de band uit Duitsland of Engeland), met deze band beleefde hij zijn high school jaren, ze gaven optredens in de lokale zaal van de YMCA. Hij werkte als productiemedewerker en maakte verwarmingselementen voor Mr. Coffee machines, gewoon een eenvoudig leven dus…
Zijn vriend Barry Goudreau veranderde dat, hij bracht Brad onder de aandacht van Tom Scholz die demo’s aan het opnemen was in de kelder, zijn studio, op dat moment. Een toevallige ontmoeting vind plaats. Tom herinnerde zich: "Ik ontmoette Brad, zacht sprekend en zeer bescheiden, toen hij auditie deed in een opnamestudio buiten Boston, in die ene nacht, zong hij een aantal nummers die ik had geschreven, hij warmde zijn stem niet eens op, en luisterde eerst naar de instrumentale versie en begon vervolgens te zingen, Ik weet niet of het twee of drie seconden duurde maar ik dacht één of andere guardian angel heeft zojuist hier de beste vocalist bij de microfoon gezet.” Hij vervolgt: “Hij bleef maar gaan en ik besefte het, dat hij niet gewoon één van de beste was, hij was geweldig! Hoge noten die ik nog nooit eerder had gehoord, gevolgd door harmonieën, met net zoveel gemak, allemaal met emotie, en met een grote technisch nauwkeurig gezongen nummers. Voordat we die nacht vertrokken had hij de teksten en melodie, gezongen en alle zangpartijen herschreven, en dat alles met de magie van zijn stem, daar stak mijn gitaarrif nog maar in een schril contrast af. Vanaf dat moment heb ik alleen maar gehoopt dat ik voor deze stem kon schrijven en met Brad mocht opnemen. "
Vervolgens werd er geprobeerd om een platencontract te tekenen bij een platenmaatschappij, maar helaas elke keer weer liepen ze tegen een muur aan, ondertussen bleven ze nummer opnemen in de kelder. Uiteindelijk worden ze beloond, toen ze een platencontract bij Epic Records aangeboden kregen. Hierdoor bracht in 1976 de band Boston hun self-titled album Boston uit, dit album haalde zowaar het Guinness Book of records, doordat het het best verkochte debuutalbum destijds was. Brad zong alle nummers van de eerste 3 albums en ook op het Corporate America was zijn bijdrage groot. Brad had natuurlijk de meest herkenbare stem en creëerde vocale meesterwerken, ging daarbij ook geen uitdaging uit de weg, alles bleek mogelijk met zijn tot goud geworden stembanden, ondertussen speelde hij ook meerdere instrumenten, naast zijn gitaar, wist hij ook keyboards en de mondharmonica te bespelen, ook was hij een getalenteerd songwriter, en schreef hij of samen met Tom de nummers op de eerste twee boston albums en op Walk On. Hij was betrokken bij alle Boston albums. Internationaal gezien kreeg hij ook erkenning van miljoenen die genoten van zijn zang, hij toerde zeven keer met Boston, wilde betrokken zijn met de fans en vond geen handtekening te veel, iemand die zichzelf dan wegcijferde en volledig ter beschikking stond van zijn fans. Brad voelde dat aan en vond dit ook belangrijk, zo ontstonden ook soort van Meet & Greet sessies bij hun optredens, handtekeningen uit delend was Brad altijd als laatste in de bus omdat er dan bij het hek nog weer iemand te wachten stond. Drummer Jeff zei ooit “Als er een rock & roll universiteit zou zijn dan was Brad een uitstekende docent geweest om de studenten te leren ‘How to be a Rock Icon’
In het begin van de jaren ’90 onderbrak hij zijn actieve bijdrage bij Boston hij had door de jaren heen al zijn songschrijvende en vocale talenten aan verschillende projecten uitgeleend, ook had hij al in 1980 meegezongen op het soloalbum van Barry Goudreau, samen met hem werkte hij ook mee aan de band Orion The Hunter, en richten ze de band RTZ op. Het laatste werk dat ze samen deden was in 2003 toen ze samen het album Delp en Goudreau uitbrachten. Brad was de laatste jaren ook enorm betrokken bij de Beatles tribute band genaamd Beatlejuice. Zoals al eerder vermeld waren de Fab Four zijn grootste invloed, en was hij een enorme fan sinds hij voor het eerst hoorde ze over de ether. Met deze groep trad hij op tot aan zijn dood.
Brad was een enorme film fan ... hij kon uren vertellen wie er regisseerde en speelden in films, de Woody karakters waren enkele van zijn favorieten, en genoot ervan om deze kennis te delen met vrienden. Hij genoot er ook van om met zijn motor door het stille platteland van New Hampshire te toeren en vierde vaak vakantie in de omgeving van Disney World. Gewoon een eenvoudige man, die 38 jaar vegetarisch at en die zich niet heeft laten verleiden door de drugs en drank het gevaar dat vaak voor een artiest op de loer ligt. Hij was 16 jaar gehuwd met Micki en hebben samen 2 kinderen, dochter Jenna, zij is een filmmaker in Californië, een zoon John Michael, hij is een chef-kok in Seattle. Toch liep dit huwelijk op de klippen en verloofde Brad zich met Pamela Sullivan met wie hij zijn laatste zeven jaren in New Hampshire leefde.
Brad was gepassioneerd musicus, en genoot ook het meest als hij daar me bezig was…
En toch ging er iets mis in zijn leven…
Op 9 maart 2007 nam hij zijn lot in eigen handen…
Brad Delp werd door Pamela dood gevonden in de badkamer van zijn huis in Atkinson, New Hampshire, enkele dagen later werd de doodsoorzaak officieel bekend gemaakt, Brad was gestorven aan een koolmonoxidevergiftiging. Op 14 maart werd bekend gemaakt dat Brad zelfmoord had gepleegd. Op de deur van de badkamer hing een briefje met de tekst:
"I am a lonely soul"
